زینب رو نگذار با غصّه‌هاش
جدا شو از من یواش یواش

زن تنهای این غروبم
تو نرو تا که پا نکوبم

سرو دل‌آرام مادرم، برادرم
من ز تبرها مکّدرم

تو بری، زینبت اسیره
دعا کن، خواهرت بمیره

می‌گذشت از در مسجد، نفس‌آلوده سگی
گذر خویش ز کوی تو به‌یادم آمد